Poniedziałek, 13 Października
List do Rzymian 1,1-7.
Paweł, sługa Chrystusa Jezusa, z powołania apostoł, przeznaczony do głoszenia Ewangelii Bożej,
którą Bóg przedtem zapowiedział przez swoich proroków w Pismach świętych.
Jest to Ewangelia o Jego Synu – pochodzącym według ciała z rodu Dawida,
a ustanowionym według Ducha Świętości pełnym mocy Synem Bożym przez powstanie z martwych – o Jezusie Chrystusie, Panu naszym.
Przez Niego otrzymaliśmy łaskę i urząd apostolski, aby ku chwale Jego imienia pozyskiwać wszystkich pogan dla posłuszeństwa wierze.
Wśród nich jesteście i wy powołani przez Jezusa Chrystusa.
Do wszystkich przez Boga umiłowanych, powołanych świętych, którzy mieszkają w Rzymie: łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa!
Księga Psalmów 98(97),1.2-3ab.3cd-4.
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie,
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Ewangelia wg św. Łukasza 11,29-32.
Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza.
Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.
Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.
Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».
Afrahat
Pościli synowie Niniwy czystym postem, gdy Jonasz ogłosił im nawrócenie. Tak jest właśnie napisane. Kiedy usłyszeli słowa Jonasza, ogłosili trwały post i nieustanne błagania, usiadłszy na worach i w popiele. Zdjęli swoje delikatne ubrania i w zamian założyli wory. Zabroniono niemowlakom pić u piersi matek, bydłu i trzodzie odebrano paszę (Jon 3). […]
Oto co jest napisane: „Zobaczył Bóg czyny ich, że odwrócili się od swojego złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej”. Nie powiedział, że „Zobaczył, jak poszczą chlebem i wodą, z worem i popiołem”, lecz że „odwrócili się od swoich złych dróg i od złego postępowania”. To był czysty post i został przyjęty post, którym pościli Niniwici, kiedy odwrócili się od swoich złych dróg i drapieżności rąk. […]
Ponieważ, mój przyjacielu, gdy się pości, najlepszą rzeczą jest powstrzymywanie się od nieprawości. Lepszą niż rezygnacja z chleba i wody, lepszą niż „zwieszanie głowy jak sitowie, niż użycie wora i popiołu”, jak mówi Izajasz (Iz 58,5). Kiedy człowiek bowiem powstrzymuje się od chleba i wody, i od wszelkiego pokarmu, kiedy okrywa się worem i popiołem i umartwia się, jest kochany, piękny i przyjęty. Ale najchętniej przyjęty jest ten, który ukorzy się, który „rozrywa kajdany” bezbożności i „rozwiązuje więzy” złudzenia. Wtedy „jego światło lśni jak zorza, jego sprawiedliwość będzie kroczy przed nim. Jest jak zroszony ogród i jak źródło wody, co się nie wyczerpie” (Iz 58,6nn).
Źródło: http://ewangelia.org/rss/v2/evangelizo_rss-pl.xml
Rok liturgiczny: C/I
