Wtorek, 8 Lipca
Księga Rodzaju 32,23-32.33b.
Jakub wstał w nocy i zabrawszy obie swe żony, dwie ich niewolnice i jedenaścioro dzieci, przeprawił się przez bród potoku Jabbok.
A gdy ich przeprawił przez ten potok, przeniósł również na drugi brzeg to, co posiadał.
Gdy zaś Jakub pozostał sam jeden, ktoś zmagał się z nim aż do wschodu jutrzenki,
a widząc, że nie może go pokonać, dotknął jego stawu biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw podczas zmagania się z nim.
A wreszcie rzekł: «Puść mnie, bo już wschodzi zorza!» Jakub powiedział: «Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz!»
Wtedy tamten go zapytał: «Jakie masz imię?» On zaś rzekł: «Jakub».
Powiedział: «Odtąd nie będziesz się zwał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi i zwyciężyłeś».
Potem Jakub rzekł: «Powiedz mi, proszę, jakie jest Twe imię?» Ale on odpowiedział: «Czemu pytasz mnie o imię?» – i pobłogosławił go na owym miejscu.
Jakub dał temu miejscu nazwę Penuel, mówiąc: «Mimo że widziałem Boga twarzą w twarz, jednak ocaliłem me życie».
Słońce już wschodziło, gdy Jakub przechodził przez Penuel, utykając na nogę.
gdyż został porażony w staw biodrowy, w ścięgno biodra.
Księga Psalmów 17(16),1.2-3.6-7.8b.15.
Rozważ, Panie, moją słuszną sprawę,
usłysz me wołanie,
wysłuchaj modlitwy
moich warg nieobłudnych.
Niech wyrok o mnie wyjdzie od Ciebie,
Twoje oczy widzą to, co sprawiedliwe.
Choćbyś badał moje serce i przyszedł do mnie nocą,
i doświadczał ogniem,
nieprawości we mnie nie znajdziesz.
Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz;
nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.
Okaż przedziwne miłosierdzie Twoje,
Zbawco tych, co się chronią przed wrogiem
pod Twoją prawicę.
Strzeż mnie jak źrenicy oka,
ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł.
A ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze,
ze snu powstając, nasycę się Twym widokiem.
Ewangelia wg św. Mateusza 9,32-38.
Przyprowadzono do Jezusa opętanego niemowę.
Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: «Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu!»
Lecz faryzeusze mówili: «Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy».
Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości.
A widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza.
Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało.
Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».
Św. Jan Paweł II
Ojcze Święty, odwieczne źródło życia i miłości,
który w człowieku żyjącym objawiasz blask swojej chwały,
a w jego sercu zasiewasz ziarno swego powołania,
spraw, aby nikt nie zlekceważył ani nie utracił tego daru z powodu naszego niedbalstwa,
ale niech wszyscy dążą wielkodusznie
do pełnego urzeczywistnienia Twojej miłości.
Panie Jezu, który pielgrzymując po drogach Palestyny,
wybrałeś i powołałeś apostołów
i poleciłeś im głosić Ewangelię,
być pasterzami wiernych i sprawować świętą liturgię,
spraw, aby także dzisiaj nie brakowało Twojemu Kościołowi
licznych i świętych kapłanów, którzy nieść będą wszystkim
owoce Twojej śmierci i Twojego zmartwychwstania.
Duchu Święty, który uświęcasz Kościół,
nieustannie rozlewając swe dary,
wzbudź w sercach powołanych do życia konsekrowanego
głębokie i silne pragnienie Królestwa,
aby wypowiadając wielkoduszne i bezwarunkowe „Tak”,
oddali swe życie w służbę Ewangelii.
Najświętsza Panno, która bez wahania ofiarowałaś się Wszechmocnemu,
aby mógł się wypełnić Jego zamysł zbawienia,
napełnij ufnością serca młodych,
aby nie zabrakło nigdy gorliwych pasterzy,
prowadzących chrześcijański lud drogą życia,
ani dusz konsekrowanych, które przez czystość, ubóstwo i posłuszeństwo
potrafią dawać świadectwo o wyzwalającej obecności Twego zmartwychwstałego Syna.
Amen.
Źródło: http://ewangelia.org/rss/v2/evangelizo_rss-pl.xml
Rok liturgiczny: C/I