Dziś krótką notę poświęcę postaci bardzo blisko związanej z królewskim rodem Jagiellonów, arcybiskupowi Fryderykowi Jagiellończykowi, najmłodszemu synowi Kazimierza IV Jagiellończyka i Elżbiety Habsburżanki.

Królewicz urodził się 27 kwietnia 1468 roku, imię Fryderyk otrzymał na cześć cesarza Fryderyka III. Otrzymał bardzo staranne wykształcenie jako uczeń samego Jana Długosza i Kallimacha. Początkowo przewidywany był do kariery politycznej, ostatecznie jednak król przeznaczył go do stanu duchownego.

Karierę biskupią rozpoczął bardzo wcześnie, mając zaledwie 20 lat. Król wskazał kandydata, a wawelska kapituła katedralna wybrała Fryderyka na biskupa diecezji krakowskiej (stało się to 13 kwietnia 1488 r.). Ciekawostką był fakt, iż Fryderyk dostępując godności biskupiej… nie posiadał żadnych święceń kapłańskich. Pierwsze święcenia przyjął kilka dni po objęciu stanowiska biskupa krakowskiego, a po śmierci prymasa Zbigniewa Oleśnickiego stał się „naturalnym” kandydatem na to stanowisko.

23 kwietnia 1493 r. kapituła metropolitalna w Gnieźnie wybrała królewicza na tron arcybiskupa gnieźnieńskiego. Zatwierdzenia wyboru Fryderyka na stolicę metropolitalną z jednoczesnym zachowaniem sakry biskupstwa krakowskiego dokonał 2 X 1493 r. papież Aleksander VI.

Niestety, związki biskupa ze światem władzy świeckiej miały odzwierciedlenie w jakości sprawowania prymatu kościelnego. Obowiązki związane z biskupstwem i arcybiskupstwem Fryderyk sprawował dzięki pomocy sufraganów (dziś określanych mianem biskupów pomocniczych). Należy jednak wskazać na pewne zasługi biskupa dla diecezji krakowskiej, jak chociażby podniesienie kościoła Wszystkich Świętych do godności kolegiaty. Brał aktywny udział w sądownictwie kościelnym, prowadził szeroką działalność fundatorską, zaangażował się także w zaopatrzenie podległych sobie parafii w księgi liturgiczne drukowane w Norymberdze, Poznaniu i Krakowie. Zwołał sześć synodów diecezjalnych (1494, 1496, 1497, 1499, 1501, 1503) oraz sześć synodów prowincjonalnych (1496, lipiec oraz wrzesień 1497, kwiecień i maj 1501, 1503), na których, oprócz spraw o znaczeniu polityczno-finansowym, poruszał także problem dyscypliny kleru.

Biskup Fryderyk zmarł w nocy 13 na 14 marca 1503 r. w Krakowie. Pochowany został 5 kwietnia tegoż roku w prezbiterium wawelskiej katedry.

D.K.