Forma ta wywodzi się z XVI wieku i przeznaczona jest głównie na instrumenty klawiszowe. Za okres jej największej popularności uznaje się barok. Toccata jest utrzymana w szybkim tempie i wymaga dużej sprawności technicznej ze strony wykonawcy. W epoce baroku często pełniła funkcje wstępu do fugi. Za najważniejszych twórców uznaje się: Jana Sebastiana Bacha, Dietricha Buxtehudego, Girolamo Frescobaldiego. W późniejszych epokach rola toccaty zmalała, jednak wciąż była komponowana.

Przedstawiony dzisiaj utwór jest współczesnym obrazem tej formy. Napisana przez francuskiego kompozytora, żyjącego na przełomie XIX/XX wieku ukazuje efektowność i charakter poprzez utrzymanie w dynamice forte, szybkie tempo i powtarzające się progresje w pedale. Jest samodzielnym, jednoczęściowym utworem, który ma na celu ukazać możliwości techniczne wykonawcy i popisowy charakter dzieła.

P.K