Już na początku warto wyjaśnić, że Bruhns stworzył dwa preludia e-moll: wielkie i małe. To pierwsze jest rozbudowaną, barokową formą. Jeśli ktoś pamięta z tamtego roku preludia Dietricha Buxtehude, to dzisiejsze dzieło przypomina właśnie utwory tego niemieckiego kompozytora. Jest oparte na stylu improwizowanym Stylus Fantasticus. Składa się z kilku kontrastujących ze sobą odcinków i między innymi dwóch fug. Drugi utwór, również preludium e-moll, jest znacznie krótszą kompozycją, którą rozpoczyna charakterystyczne solo pedałowe. Całość oparta jest na dwóch częściach: preludium i fudze. Sam kompozytor zmarł w wieku 32 lat, pozostawił w swojej twórczości kilka ciekawych dzieł organowych, w tym właśnie preludia i fugi. Studiował pod kierunkiem wspomnianego już wcześniej Dietricha Buxtehude. Oprócz dzieł organowych skomponował także kantaty, z którymi warto się zapoznać.

P.K.