Poniedziałek, 10 Marca

Księga Kapłańska 19,1-2.11-18.

Pan powiedział do Mojżesza:
«Przemów do całej społeczności Izraelitów i powiedz im: Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!
Nie będziecie kraść, nie będziecie kłamać, nie będziecie oszukiwać jeden drugiego.
Nie będziecie przysięgać fałszywie na moje imię. Byłoby to zbezczeszczenie imienia Boga twego. Ja jestem Pan!
Nie będziesz uciskał bliźniego, nie będziesz go wyzyskiwał. Zapłata najemnika nie będzie pozostawać w twoim domu przez noc aż do poranka.
Nie będziesz złorzeczył głuchemu. Nie będziesz kładł przeszkody przed niewidomym, ale będziesz się bał Boga twego. Ja jestem Pan!
Nie będziecie wydawać niesprawiedliwych wyroków. Nie będziesz stronniczy na korzyść ubogiego, ani nie będziesz miał względu dla bogatego, sprawiedliwie będziesz sądził bliźniego.
Nie będziesz szerzył oszczerstw między krewnymi, nie będziesz czyhał na życie bliźniego. Ja jestem Pan!
Nie będziesz żywił w sercu nienawiści do brata. Będziesz upominał bliźniego, aby nie ponieść winy z jego powodu.
Nie będziesz szukał pomsty, nie będziesz żywił urazy do synów twego ludu, ale będziesz miłował bliźniego jak siebie samego. Ja jestem Pan!»

Księga Psalmów 19(18),8.9.10.15.

Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce,
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.

Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki,
sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne.
Niech znajdą uznanie przed Tobą
słowa ust moich i myśli mego serca,
Panie, moja Opoko i mój Zbawicielu.

Ewangelia wg św. Mateusza 25,31-46.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale, a z Nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały.
I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych ludzi od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów.
Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie.
Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: „Pójdźcie, błogosławieni u Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata!
Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie”.
Wówczas zapytają sprawiedliwi: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? Albo spragnionym i daliśmy Ci pić?
Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię, lub nagim i przyodzialiśmy Cię?
Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?”
A Król im odpowie: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście”.
Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: „Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom!
Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie”.
Wówczas zapytają i ci: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?”
Wtedy odpowie im: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tego i Mnie nie uczyniliście”.
I pójdą ci na wieczną karę, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego».

Św. Grzegorz Wielki

„Bo żaden obłudnik nie wejdzie przed jego oblicze” (Hi 13,16 Wlg). Skoro jest ustalone, że przy swoim przyjściu sędzia umieści baranki po swojej prawicy, a kozły po swojej lewicy, to z jakiego powodu mówi się teraz, że obłudnik nie wejdzie przed Jego oblicze, który – jeśli oczywiście ma być wśród kozłów – będzie obecny po lewej stronie swojego sędziego?
Musimy sobie uświadomić, że przychodzimy przed oblicze Pana na dwa sposoby. Po pierwsze, na tym świecie, kiedy skrupulatnie ważąc nasze grzechy, stawiamy się w Jego obecności i we łzach stajemy się naszymi własnymi sędziami. Tak, za każdym razem, gdy uświadamiamy sobie moc naszego Stwórcy, stajemy w obecności Mistrza. […]
Wejdziemy również przed oblicze Pana w inny sposób, w dniu Sądu Ostatecznego, kiedy stawimy się przed Jego trybunałem. […] Kiedy sprawiedliwy rozważa surowość sędziego, który ma nadejść, wspomina na swoje grzechy, opłakuje zło, które popełnił i z surowością staje się swoim własnym sędzią, aby nie być sądzonym; ale odwrotnie, im bardziej hipokryta podoba się ludziom na zewnątrz, tym bardziej gardzi spoglądaniem na siebie; poddaje się całkowicie słowom tych, którzy go otaczają i wyobraża sobie, że jest świętym, ponieważ wierzy, że jest za takiego uważany przez ludzi. I tak, rozpraszając swój umysł wśród słów, które go chwalą, nigdy nie zastanawia się, w jaki sposób obraża wewnętrznego sędziego; nie obawia się niczego z jego rygoru, ponieważ wierzy, że zadowolił Boga tak samo, jak podoba się ludziom. […]
Dlatego mądrze jest powiedzieć: „Obłudnik nie wejdzie przed Jego oblicze”, ponieważ nie stawia przed oczami surowości bożej, gdy pragnie zadowolić oczy ludzi. Ale gdyby zbadał swoją duszę, gdyby postawił się przed Bogiem, nie byłby już hipokrytą.