Otóż 7 października 1571 roku zadecydowały się losy chrześcijaństwa w Europie. W bitwie morskiej pod Lepanto wojska chrześcijańskie pokonały o wiele liczniejszą flotę turecką. Zwycięstwo to papież Pius V przypisał interwencji Matki Bożej wzywanej na różańcu odmawianym w czasie błagalnych procesji po ulicach Rzymu. Papież ogłosił 7 października świętem Matki Boskiej Zwycięskiej, a jego następca Grzegorz XIII ogłosił ten dzień świętem Matki Bożej Różańcowej. W ten sposób Królowa Różańca Świętego odniosła zwycięstwo pod Lepanto i obroniła chrześcijańską Europę przed zalewem islamu i tureckim panowaniem. To zwycięstwo uznaje się za pierwszy udokumentowany cud modlitwy różańcowej. Papież Leon XIII zalecił też w 1883 roku, aby we wszystkich kościołach przez cały październik odmawiano różaniec, a do Litanii Loretańskiej wprowadził nowe wezwanie: Królowo Różańca Świętego, módl się za nami. Papież Leon XIII widział w różańcu skrót całej religii chrześcijańskiej i streszczenie Ewangelii.

Ojciec św. Jan Paweł II wielokrotnie nawoływał, aby wytrwale odmawiać różaniec, zarówno we wspólnotach kościelnych jak i w rodzinach. Tak mówił: Różaniec jest moją codzienną modlitwą – i muszę powiedzieć, że jest modlitwą cudowną, cudowną w swojej prostocie i w swej głębi… W tej modlitwie powtarzamy wiele razy te same słowa, lecz są to słowa, które Dziewica Maryja usłyszała od Archanioła i od swojej krewnej św. Elżbiety. Z tymi słowami łączy się cały Kościół. Modlitwa różańcowa jest modlitwą wdzięczności, miłości i ufnej prośby… Do tej modlitwy różańcowej zachęcam was i zapraszam. Odmawiajcie różaniec.

Przede wszystkim jednak to sama Matka Boża wzywa we wszystkich objawieniach uznanych przez Kościół do odmawiania różańca. Tak było w Lourdes (Francja 1858 r.), gdzie czternastoletnia Bernadetta Soubirous razem z Matką Bożą odmawiała tę modlitwę. W Pompejach (Włochy 1872 r.) nowo nawrócony Bartolomeo Longo usłyszał wyraźny głos: Kto szerzy różaniec, ten jest ocalony! To jest obietnica samej Maryi! Obiecał więc Maryi, że do końca swoich dni będzie rozpowszechniał różaniec. Wkrótce założył w Pompejach pierwsze bractwo różańcowe oraz zorganizował misje ludowe promujące różaniec. Z jego inicjatywy na miejscu zbudowano kościół, w którym znajduje się wymowny obraz Matki Bożej Różańcowej, który wkrótce zasłynął z ogromnych łask. Stamtąd też bierze początek słynna 54-dniowa Nowenna Pompejańska.

W Gietrzwałdzie (Polska 1877 r.) do dziewczynek – Justyny i Barbary Matka Boża powiedziała: Chcę, abyście codziennie odmawiały różaniec. Podczas objawień, które trwały przez pewien czas, Maryja przekazywała wizjonerkom ważne sprawy, ale wciąż powtarzała: Życzę sobie, abyście codziennie odmawiali różaniec. Gdy Justyna zapytała, czy dziewczynki mają przychodzić rano na różaniec, a dopiero potem uczestniczyć we Mszy świętej, usłyszały, że należy najpierw wysłuchać Mszy świętej, a potem odmówić różaniec, ponieważ tamta jest ważniejsza od niego. Objawienia te, jako jedyne z polskich objawień maryjnych, zostały uznane przez Kościół.

W Fatimie (Portugalia 1917 r.) Matka Boża objawiła się pastuszkom z różańcem w ręku i za każdym razem powtarzała, aby odmawiać codziennie różaniec. W Akicie (Japonia 1973 r.) Matka Boża również zachęcała do tej modlitwy. Na różańcu módlcie się za papieża, biskupów i kapłanów… Nie będziecie mieć innej broni oprócz różańca… W ostatnim objawieniu powiedziała wizjonerce Agnes Katsuko Sasagawa: Odmawiaj jak najczęściej różaniec. To tylko nieliczne przykłady, gdzie sama Matka Syna Bożego prosi i zachęca nas do modlitwy różańcowej. Praktykujmy ją więc, a z pewnością zobaczymy błogosławione owoce.

A.K.