Podczas ostatniej prezentacji w ramach cyklu To jest grane usłyszeliśmy fugę c-moll Felixa Mendelssohna. Celowo nie została ona opisana jako forma, gdyż nie ma w całej literaturze muzycznej większego wzoru kompozycji niż J. S. Bach. To właśnie na przykładzie jego utworów warto przybliżać najtrudniejsze formy muzyczne.

Bez wątpienia można stwierdzić, że fuga to jedna z najbardziej matematycznych i wymagających form we wszystkich epokach. Wiąże się to z niezwykłymi umiejętnościami, wiedzą na temat zasad muzyki, harmonii i kontrapunktu. To najbardziej kunsztowne dzieło oparte na zastosowaniu imitacji. Imitacja to nic innego, jak powtórzenie danego motywu we wszystkich głosach, a kontrapunkt to wypełnienie odpowiednią melodią pozostałych głosów, gdy jeden przeprowadza temat fugi. Warto podkreślić, że Bach potrafił pisać fugi, w których ukryte były znaczenia liczbowe, często nawiązujące do wydarzeń z Pisma Świętego.

P.K.