Jeśli ktoś pamięta, jakim utworem rozpoczęliśmy cykl, to będzie wiedział, że w połączeniu z dzisiejszym dziełem utworzą kompozycję klamrową, która w muzyce oznacza rozpoczęcie i zakończenie taką samą formą, gatunkiem bądź utworem o jednakowej tonacji. Dla tych, którzy nie pamiętają, rozpoczęliśmy cykl w niedzielę po wspomnieniu św. Cecylii. Usłyszeliśmy wtedy Toccatę d-moll Gastona Beliera. Trudno nie zakończyć tego koncertowania najbardziej znanym i lubianym utworem Jana Sebastiana Bacha. Nie wymaga on żadnego opisu, bo każdy słuchacz po pierwszym dźwięku i ozdobniku bez zawahania będzie wiedział, że jest to znana wszystkim Toccata d-moll. Można ją opisać jednym wyrazem – improwizacja. To jeden z bardziej swobodnych, technicznych, a zarazem efektownych utworów. Niech naszą koncertową kompozycję klamrową zamknie właśnie ten utwór i będzie prostym „dziękujemy” za te osiem miesięcy ukazywania muzyki organowej.

P.K