O tym dziele można pisać i mówić godzinami. Jest to tak naprawdę preludium wraz z wirtuozowską fugą, lecz kompozytor odróżnił tę wyjątkową kompozycję od małej Fugi g-moll, nazywając ją „Fantazją”. Prawdopodobnie sama fantazja została skomponowana oddzielnie, w zupełnie innym czasie niż fuga. Niestety nie zachował się żaden autograf fantazji, ani kopia, która by potwierdzała, że ta fantazja jest faktycznie połączona z fugą. Utwór jest zapisany w stylu improwizowanym. To wyjątkowe, przeszywające słuchacza dreszczem dramaturgii dzieło, o niezwykle trudnych technicznie przebiegach, które wymagają od organisty precyzji i skupienia. Prawdopodobnie kompozycja początkowo była zapisana w tonacji f-moll, jednak ze względu na instrumenty, które w tamtym czasie miały skróconą oktawę, dokonano transkrypcji do tonacji g-moll.

P.K

W tym miesiącu mija już rok, odkąd pojawił się w naszym kościele muzyczny cykl To jest grane. Dziękujemy pani Patrycji i panu Łukaszowi za podjęcie tego pomysłu i wytrwałe prezentowanie literatury organowej. Dzięki mini-koncertom po niedzielnych Mszach Świętych i opisom w biuletynie, ukształtowało się już spore grono miłośników muzyki organowej, którzy lubią zostać po niedzielnej liturgii i poznać kolejne muzyczne perełki.