W krótkim artykule nie sposób zawrzeć wyczerpujących informacji, które odzwierciedlałyby wielkość tego pięknego Ducha, ale zwróćmy uwagę choć na kilka jego aspektów.

Jak to się zaczęło? Teologia nam wyjaśnia, że niedługo po stworzeniu aniołów nastąpił między nimi głęboki podział: jedni zwrócili się przeciwko Bogu, inni kłaniali się Mu z miłością. Lucyfer zawołał: Wstąpię na niebiosa; powyżej gwiazd Bożych postawię mój tron, (…) podobny będę do Najwyższego (Iz 14,13.14). Część aniołów powtórzyła to. Zło zaistniało we wszechświecie za sprawą zdeprawowanej woli stworzenia. W tej samej chwili jednak rozległ się inny głośny krzyk wydany przez chwalebnego świętego Michała: Któż jak Bóg? Kto jest podobny do Boga? To wołanie zdominowało wrzawę Lucyfera i buntowników, połączyło wierne zastępy dobrych aniołów, a dla złych – już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło (Ap 12,8).

Tak zaczęło się w świecie anielskim rozróżnienie na dwa przeciwne miasta: Babilon i Jerozolimę. Dwie miłości – pisał św. Augustyn – zbudowały dwa miasta: jedno, Jerozolimę, miłość Boga aż po pogardę dla siebie; drugie, Babilon, miłość siebie aż po pogardę dla Boga.

W nagrodę za wierną wytrwałość i miłość Bóg wyniósł św. Michała Archanioła do godności Wodza Zastępów Anielskich. Jest on księciem wszystkich chórów anielskich i głównym szafarzem niebios. Prorok Daniel nazywa go pierwszym z książąt (Dn 10,13.21).

Wielki, czyli ważny, zasłużony dla nieba, ten, który dokonał wspaniałych czynów, a zarazem ktoś mający duże wpływy, będący autorytetem w jakiejś dziedzinie, otoczony sławą. Wielkość św. Michała Archanioła polega na doskonałym poznaniu zamysłu Stwórcy i posłusznym pełnieniu Jego woli. Jest to pokorna służba Bogu i ludziom powierzającym się jego opiece i wstawiennictwu. Św. Jan Paweł II w czasie swego pobytu w Sanktuarium na Górze Gargano w 1987 r. mówił: Jest on Archaniołem, który dochodzi nienaruszalnych praw Boga. To jeden z książąt nieba, skąd wyjdzie Zbawiciel, który w przyszłości przejmie panowanie nad światem. W 1994 r. nasz wielki papież powiedział o słynnej modlitwie ułożonej przez papieża Leona XIII (Święty Michale Archaniele, wspomagaj nas w walce, a przeciw niegodziwościom i zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną…): Chociaż w obecnej sytuacji nie odmawia się już tej modlitwy pod koniec celebracji eucharystycznej, zapraszam was wszystkich, abyście jej nie zapomnieli, abyście ją odmawiali, aby otrzymać pomoc w walce przeciw siłom ciemności i przeciw duchowi tego świata...

Bóg oddał św. Michałowi Archaniołowi pod opiekę Kościół powszechny. Jest to stróż najwierniejszy. Ma wiele tytułów i funkcji, o czym świadczą wezwania w litanii do tego archanioła. Wielu świętych miało szczególne nabożeństwo do św. Michała. Św. Ojciec Pio otrzymał stygmaty 20 września, w dniu rozpoczęcia nowenny do św. Michała Archanioła. Zachęcał on często osoby, które do niego przychodziły, do odwiedzenia Groty Archanioła na górze Gargano, mówiąc: Idźcie pozdrowić świętego Michała! Czasem wyznaczał pokutę pieszej pielgrzymki tam, co można uznać za pokutę ciężką zważywszy, że odległość z San Giovanni Rotondo wynosiła ponad 25 km dość stromą górską ścieżką. Ksiądz Giuseppe Del Ton, przyjaciel Ojca Pio, wspominał: Ojciec Pio często odmawiał modlitwę do św. Michała Archanioła ułożoną przez papieża Leona XIII. W nocy 11 listopada 1956 r., kiedy przebywałem w Pompejach, przyśnił mi się o. Pio. Pobłogosławił mi, mówiąc: Dla dobra Kościoła i radości ludu Bożego zrób coś, aby odnowić kult św. Michała. Połącz swoje siły z innymi ludźmi prowadzącymi ascetyczne życie. Do swojej duchowej córki, Liny Fiorellini, wysłał kiedyś obrazek św. Michała z osobistą wskazówką: Niech święty Michał cię wspomaga i broni przed piekielnym wrogiem. Wywarło to na niej tak wielkie wrażenie, że postanowiła ona odtąd szerzyć kult księcia zastępów niebieskich.

Franciszek z Asyżu na cześć tego archanioła praktykował post, który zaczynał się 14 sierpnia, a kończył 29 września. We wrześniu 1224 r. podczas tego właśnie postu na górze Alwernia otrzymał stygmaty. Święty Franciszek z Paoli podczas wizji otrzymał od tego archanioła rodzaj herbu, cudownie ubarwionego i otoczonego promieniami światła. W jego centrum widniał napis Caritas: jaskrawo złote litery na niebieskim tle. To słowo stało się mottem małych braci św. Franciszka z Paoli. Święty Alfons Maria de Liguori napisał, że nabożeństwo do św. Michała i aniołów jest znakiem przeznaczenia i chciał, aby archanioł był opiekunem redemptorystów, którzy odnawiają śluby zakonne we wrześniowe święto.

Wśród wielu różnorodnych zadań archanioła Michała głównym jest prowadzenie niepowstrzymanej wojny z szatanem, który nienawidzi Boga i ludzi. Bitwa, którą on i jego aniołowie stoczyli przeciwko Lucyferowi i innym buntownikom, nie była rozstrzygająca. Walka trwa cały czas i będzie trwać aż do skończenia świata. Złe duchy podejmują nieustanne wysiłki sprowadzania ludzkich dusz na wieczne zatracenie, a na ziemi do życia w nieszczęściu. Wystarczy spojrzeć, ile rozwodów, konfliktów, odejść od Bożych przykazań. Archanioł Michał ciągle walczy, aby zapobiec wiecznej utracie dusz stworzonych przez Boga i odkupionych przez Jego Boskiego Syna. My wszyscy jesteśmy wezwani przez sakramenty chrztu św. i bierzmowania do stanięcia u boku św. Michała Archanioła do walki ze złem. Korzystajmy jak najczęściej z pośrednictwa tego zacnego ducha w zanoszeniu próśb i błagań do Boga, gdyż jak pisał bł. Bronisław Markiewicz po Matce Bożej jest on najbardziej skutecznym orędownikiem.

W 1994 r. powstaje w Polsce apostolat – Rycerstwo Świętego Michała Archanioła, którego zastęp działa również w Krakowie. Modli się on np. w bazylice Krzyża Świętego w Mogile w trzecie wtorki miesiąca i bazylice na Skałce (pierwszym i głównym patronem tego kościoła jest św. Michał Archanioł) w drugie czwartki miesiąca. Rycerze św. Michała Archanioła serdecznie zawsze zapraszają, aby dołączyć do wspólnych modlitw za przyczyną wodza wojska niebieskiego. Można oddać się w opiekę tego Mocarza Niebios przyjmując jego szkaplerz. Od października do czerwca w drugie soboty miesiąca blisko naszej parafii w kaplicy Wyższego Seminarium Duchownego Księży Michalitów (na ul. Kazimierza Wielkiego 95 a) odbywają się piękne nabożeństwa. O 18:30 jest różaniec, po nim o 19:15 Msza św., a następnie modlitwy o uwolnienie i uzdrowienie za przyczyną św. Michała Archanioła. Przyjmując szkaplerz św. Michała Archanioła obiera się go za stróża i patrona.

A.K.
Na podstawie: ks. Marcello Stanzione,
Św. Michał Archanioł i Wielkość św. Michała Archanioła